biraz yüzsüzlük yapayım hadi; bugün benim yaşgünüm..

benim elim içmez de ne yapar !

içsel bir kutlama düzenleyip alkolle arındıktan sonra bazı fazlalarımdan...

kim bilir belki de tamamıyla normalleşir bir şort giyer sandeletlerimi geçirir ayağıma migrosun yolunu tutturur dondurma alır da bir güzel götürür güzel bir yürüyüşün ardından eve gelir sosyalleşir tv izler romantizm yaşar güzel bir uykuya dalarım...

kim bilir belki de içimde düştüğüm diyarlardan çıkamaz bir unutuş seremonisi histerisinde yiter gözyaşlarımın ıslaklığında yeni bir gerçeğe uyanır yorulur yorulur sonra yeniden dirilir dirildiğine küskün bir kaç saatin ardından eski benlerden birine dönüşür

ve anlarım...

kim bilir belki de hiç doğmamışımdır yegane varlığı yalnız bir çocuğun kafatasının sınırları olan bir fikirden ibaretimdir ?

kim bilir belki de bunları yazan ben değilimdir ?

bildiğim ; artık genç değilim

zaman daralıyor

denizlerim kurudu

su birikintilerinde oyalıyorum kendimi artık

kırlarım kaybetti coşkusunu

soldu yeşilleri

kaçtı kuşları böcekleri

ancak

belki de

kim bilir ?