h i ç b i r ş e y h a k k ı n d a

nihilizmin cangılında kanaya kanaya başıboş gezen bir arkadaşım var, bilir kendini, severiz birbirimizi, ama mesela ismini beyan etsem hoşlanmaz bundan, inkar eder, ne alakası var der, uzatmaz ama meseleyi, kaldığımız yerden, her zaman, devam ederiz ..

meseller karışır bazıları, yorulurum, kendime çaktırmam yorulduğumu, bir derin pesimist solukta başka diyarlara yelken açarım, yorulmayı kabullenemem bir türlü, çocukca ..

beni yakından tanıyanların ortak kanılarından biri de kendime kötü davrandığımdır, aslında hepsi bilirler vayehut bilmeliler ki başka bir yolu yoktur benim için kendimle hesaplaşmanın, ve bu bitip tükenmeyen hesaplaşma bir tarz sadece anlamaya dair ..


vazgeçerek yaşamak sadece bir yol, başka yollar da var, anlatması zor, çetrefil ..

kaçmak var, unutmak var, inat etmek var, formlar arasında gezmek var, kabullenmek var, korkunla yüzleşmek var, var oğlu var ..

takıntılı insanlar bu huylarını inatçılıklarına borçludur ..

görünen, gözlemlenebilenin dışındaki ile ilgilenenler için hayat bir yalnızlık destanıdır, vaz geçmesi kolaydır ama, kollarını açmış sizi bekleyen hali hazırda kurgulanmış bir hayat ve aktörleri vardır, yüzlerinde sıcak bir gülümseme, aktrisleri vardır, o binlerce yılın birikmiş deneyimiyle sizi her an ayartmaya hazır ..

halen beni gerçekten sevip sevmediğini bilmediğim bir yakın dostum var, az görüşür, öz konuşur, bazı noktalara asla temas etmeden gayet hoş bir şekilde geçiririz vaktimizi ..

tanımamla kaçtığım aniden birileri oluyor bazıları, bilmiyorum anlıyorlar mı nedenlerini ?

bir genel portre istiyorum hayattan, ne olduğuma dair, vermiyor ..

bana da sizlerin kafasını ütülemek kalıyor ..

benim aradığım arayışımın kendisi ..

bilin istedim ..