çok aranır az bulunur bir çiçek bahçesindeki karşılaşmamızdan kısa bir süre sonra sarmal bir tutkunun tam ortasında bulduk birbirimizi ..

az kalsın unutmalar peşimdeydi hep, arkama bakma bir korku oldu sıklıkla gecelerimi çalan, bilemiyordum kendimle ne yapacağımı ..

çölde bir insanın en büyük ihtiyacının şevkat olduğu gibi bir dünya yarattık kendimize, üstü renk renk parşömen örtü ..

kıpırtılarımız bile pıtırcıklıydı, gülüşlerimiz birer şölen, birbirimizin varoluşunu fark ederek, ve biri diğerinde kaybolarak ..

bitmek uzak bir ihtimaldi ..

ama ya kaybetmek ?

birden yitirdiğini fark etmek ?

panik ?

hertürlü ihtimal artık yakındı ..

ama ..