aslında burdasın bir biçimde, halen..

"ya da kartal gibi, uzun,
uzun dik dik uçuruma,
kendi uçurumuna bakan kartal gibi...
__nasıl da aşağıya,
aşağılara, içerilere,
hep daha derin derinliklere halkalanıyor uçurum !__
sonra,
ansızın,
düz uçuşla
ani dalışla
kuzuların üzerine çullanmak,
birden aşağıya, yırtıcı açlıkla,
kuzu arzusunda,
bütün kuzu ruhlara kızgın,
öfkeli bütün erdemlice,
koyunca, kıvırcık kıvırcık
göz kırpıştıran, koyun sütü iyilikle alıklaşmışlara ... "

hatırlıyor musun ?
hatırlamak gibi bir yetin olduğundan halen bahsedilebilir mi ?
yoksa sen artık zamansız bir yerde, bütün an'lara kucağını açmış gülümsüyor musun ?
senin gülümsüyor olduğun imge-fikri ayaklandırıyor yine bendeki satirleri
kontrolden çıkıyorlar basbayağı
karnaval beni aşıyor
şaşkın bir ben kalıyorum ortada
..

şimdide düşmek ağır geliyor
ağır bir taş blok gibi ama yavaş yavaş düşüyorum
kaçarak bir türlü kurtulamadığım bok çukurunun tam da dibine...
bazen dışında bazen tam merkezinde
şu aptal kurgusu yaşantının
sürükleniyorum...

iyiyim ama
merak etme
gerçi sen merak nedir bilmezsin
:)