olamıyor ama

gelmiyor o güç, onu bulduğum o karanlık inden dışarı
dağılmıyor kara bulutlar çocukluk düşlerimin üzerindeki kurumhavada
yetersizliğimden güller açıyor gri
karanlık göldeki yansımasına bakıyor bir kız çocuğu
balık tutuyor uzun saçlarından yüzü görünmeyen
kibirin ateşine atılmış yanıyor eski siyah beyaz fotoğraflar
babam elimden tutmuş yürüyoruz çiftliğin toprak yollarında

derya'yı buluyorum saklandığı yerde
korkuyor yine
hep ben kazanıyorum saklambacı
balık sever miydin sen derya ?
beni düşünür müydün hiç geceleri ?
seni gördüğümde içimden taşan esinti serinletir miydi menekşe yüzünü hiç ?

takılı plak gibi, esnetip şeffaf duvarları da kurtulunur mu uzamdan ?
bir başka boyutta oturmuş gülümsüyorum bir başka evin bir başka odasının bir başka koltuğunda
oradan buralar görünmekteler
kalbi kırık bir senaryo hepsi
o kadar...