Bay Dondante

şıpsevdiydidididi
unutkandıdıdıdıdı
neyi aradığını bilmeyenyenyenyen
bir orta yaşlılılılı

ama döngülerin dışında duran ever sadece duran bir dünya da vardı
öyle söylemişlerdi günün birinde
girdabın ne kadar büyük ne kadar sadeceyutanposasısınıbiletükürmeyen bir şey olduğunu bilmeyenler söylemişlerdi
arada bir çık şu iç dünyandan da bir nefes al
bak kuşlar böcekler bokpüsür ne güzel
bir aşık ol da gel
para kazan biraz
ye sonra çatır çutur
diye diyeyeyeye

oysa bay Dondante biliyordu..

bilirdi ama sevmezdi bilgisini değil de bilir oluşunu paylaşmayı
sessiz olmanın pek makbul olduğu bir coğrafyada düşmüştü bu çukura
zamanla kendi konuştuğundan bir bok anlamaz olduuuuuu

aslında bay Dondante seviyordu..

sormadan bulmayı öğrendi önceleri
sonraları hiç öğrenmemiş-bilmemiş gibi konuşmayı diğerleri ile
işin aslı anlamış olmanın dayanılmaz ağırlığı altında gülücükler dağıtmaya çalışıyordu
diğerleri bari biraz olsun idare edebilsin diye
sonuç aşikardı
geciktirmenin bir mahzuru yoktu

anlayacağınız bay Dondante görmüştü..

merhaba bay Dondante bugün nasılsınız bakalım
pardon nereye bakalım
neyse neyse ben iyi gördüm sizi yine de
neyse ben iyiyim siz nasılsınız acaba
oğlumuzu askere gönderdik
yaa öyle mi bana ulaşmadı hala

bu saatten sonra bir iletiştişin yararı yoktu..

saydam olduğunu farketti bir sabah
ahh herşey ne kadar da hafiftiii
ne kadar da ağırdı ama bu boynu
bu kafası
ama neden?

...

neden?

seviyordu bay Dondante yaşamayı...