ayna ayna söyle bana ...

bir an için gözünü kırpmadan izlediğin idam sahnesi
sarhoşluktasın
üşüyen parmaklarına yanan sigaranın temasındasın
geçip de gitmemekte günler
gidememekte ait olduğu karanlığa

kotun çorapların kazağın montun ve botların
sırılsıklam
sırılsıklamsın
arkandan arkandan gelip de seni sarmalayan yalnızlığın
var

akşamlarda daha iyi tarif etmek var kendini kendine
hergecenin efendisi kabusların var
aldırmaz bir hazırlıkla yatağına uzandığın
soğuklar
var

uzanıp da sarıldığın bir hafiflik ceketinin cebinde
sağda solda tozlu kitapların
çorapların
yıkamaya sürekli üşendiğin bardakların
her odada ağzına kadar dolu kültablaların
yaşlanman
unutman
unutulman
binbir mercek düşüşlerin derinlerindeki sen'e takılı
görüvermenin eşiğindesin
...